Leestips - December

Allereerst de nieuwe roman van Tommy Wieringa: Nirwana, een dikke roman van 500 pagina’s die afgelopen september verscheen. Het valt niet mee om te zeggen waar dit boek over gaat, want er zitten heel wat thema’s in verwerkt. Maar de rode draad is min of meer een familiegeschiedenis, die draait om het naziverleden van opa Adema. Wieringa is een rasverteller en tijdens het lezen verveel je je geen seconde. Ik had het boek in drie dagen uit en daarna viel in een soort vertraagde reactie bij mij het ene kwartje na het andere. Zo’n roman is dit dus: een spannende familiegeschiedenis met een rollercoaster aan actuele thema’s, waar je nog heel lang van kunt nagenieten.

Dan voor de liefhebbers van literatuur waarin de actualiteit verwerkt is: de nieuwe journalistieke roman van Emmanuel Carrère, V13, is daar een prachtig voorbeeld van. Carrère heeft een jaar lang het proces bijgewoond dat de berechting van de terroristen van de Bataclan aanslagen behandelde. In V13, dat staat voor vrijdag de 13e, de dag van de aanslagen, doet hij daar verslag van. Indringend en geen moment op afstand, want Carrère probeert aan iedereen die hierbij betrokken is recht te doen en daar slaagt hij wonderwel in. Carrère is in die zin het spiegelbeeld van Houellebecq (en in Frankrijk net zo beroemd trouwens): waar Houellebecq de mens als een recept voor rampen ziet, daar schijnt bij Carrère tegen beter weten in altijd een menselijk gezicht doorheen. Bovendien fantastisch geschreven! Dus wie ruimte heeft in zijn of haar hoofd, graag een nieuwe schrijver ontdekt en grote onderwerpen niet schuwt: V13!

Tenslotte voor de ontspanning een mysterie van Engelse bodem: Een casus, geschreven door Graeme Macrae Burnet, die eerder een monsterhit had met Zijn bloedige plan. In Een casus gooit Burnet het over de boeg van de onbetrouwbare verteller. Op een dag krijgt de schrijver Burnet vijf schriftjes toegestuurd, waarin een onbekende schrijfster het verhaal vertelt van de beruchte psychiater Collins Braithwaite en haar zus Veronique, die zich het leven benam. Maar wat klopt er nu eigenlijk van dit verhaal en wie was deze Braithwaite echt? Burnet weet de verwarring goed op te voeren. Tot het einde blijft de ware toedracht onduidelijk, dus lekker doorlezen is de boodschap. Humoristisch, luchtig van toon en ‘typically british’ is het met deze roman (een thriller kun je het niet noemen) heerlijk ontspannen in je luie stoel. Drankje erbij mag, met uitzondering van gin, want dat kan tot rare gebeurtenissen leiden! 

Zo, voor dit jaar zitten mijn tips erop. Ik wil iedereen hele fijne feestdagen toewensen en we spreken elkaar weer in het nieuwe jaar. Goeie roetsj! 

Janna Navis - Coördinator Collectie SCHUNCK Bibliotheek