Nic. Tummers: Jacobs droom

De beeldend kunstenaar en architectuurcriticus stond bekend als vurig pleitbezorger van de ‘socio-ruimte’, een interdisciplinaire benadering van beeldende kunst, architectuur en stedenbouw midden in de samenleving. Inhoudelijk richtte zijn engagement zich al vanaf het begin op Heerlen als centrum van de Mijnstreek. Hij pleitte in een zeer vroeg stadium voor behoud en herinrichting van het mijnlandschap als cultureel erfgoed. In de jaren 90 zette hij zich in voor het behoud van het Glaspaleis, inmiddels het huis van SCHUNCK.

Jacobs Droom

Jacobs Droom toont hoe Tummers Heerlen eind jaren 50 een droom gunt. De keuze van SCHUNCK om, in samenwerking met Nics dochter Tamira Tummers, juist dit beeld te tonen, legt de focus op het eerste enthousiasme van een beeldhouwer voor zijn stad. Zo wordt een kiem gelegd voor de herontdekking van het rijke gedachtegoed van Tummers, dat Heerlen nog steeds veel te bieden heeft. Het is een uitnodiging tot hardop beeldend te dromen over Heerlen, in de hoop dat dromen ons een stap dichter richting de werkelijkheid brengt. Een groeiend aantal jonge denkers en kunstenaars blijkt nog steeds door Tummers geïnspireerd te worden.

In het Atrium verrijst een speciaal voor de tentoonstelling geproduceerde variant van de sculptuur Ladder tegen de Maan van Tummers, naast Tummers’ eigen sculptuur, diverse schetsen en aanvullende documentatie. Ook de letters op de dakrand van het Atrium zijn een blijvend eerbetoon aan Tummers, ereburger van Heerlen en de liefde tussen hem en zijn levenspartner en beeldhouwer Vera van Hasselt. De uitspraak ‘Les extrêmes se touchent’ betekent vrij vertaald ‘de uitersten komen bij elkaar’.

Het Atrium is toegankelijk met een museumticket.