Quentley Barbara: Nu zijn we collega's

Quentley Barbara maakt enorme kartonnen sculpturen van de mensen die een belangrijke rol spelen in zijn leven, met als doel hun verhalen te delen om anderen te inspireren en om de geportretteerden te motiveren en te ondersteunen. Quentley’s presentatie in de vitrine van het Glaspaleis toont zijn ontwikkeling van zijn jeugd tot zijn komst naar Nederland. In het bijzonder reflecteert Quentley op zijn reis van student naar kunstenaar.

Quentley is opgegroeid op Curaçao. Op 13-jarige leeftijd startte hij als jongste student tot nu toe bij Instituto Buena Bista (IBB). IBB is het centrum voor hedendaagse kunst op Curaçao, gevestigd op het terrein van een psychiatrische kliniek in Willemstad. Daar kwam hij in aanraking met het maken van beeldende kunst: “Kunst is als een soep, je stopt allerlei ingrediënten erin”. In zijn ontwikkeling is hij onder andere begeleid door Tirzo Marta en David Bade. In karton vond Quentley het materiaal om zich uit te drukken en zijn ervaringen en verhalen te delen.

Na zijn komst in Nederland verbaasde hij zich over het gemak waarmee spullen en materiaal worden afgedankt en weggegooid. Hij gebruikt karton en duct tape om zijn werk te maken en laat vaak bewust imperfecties achter, mede omdat dit menselijke eigenschappen weerspiegelt. Het werk heeft met deze eigenschappen een breekbaar en vergankelijk karakter; je zou kunnen zeggen dat het een spiegel is van de menselijke conditie. De presentatie in de vitrine is voor Quentley niet alleen een vertaling van zijn reis van student naar kunstenaar, maar bovenal ook zijn reis van student naar collega. Tirzo Marta figureert in een schilderij in een gigantisch boek van karton naast schilderingen van zijn familie, het huis van zijn oma op Curaçao en NS-trein met in de lucht portretten van familieleden en vrienden in Nederland.

Gelijktijdig presenteert een van zijn oudere leermeesters, David Bade, in de museumzaal van het Glaspaleis een overzicht van zijn nu tienjarig jubileum van het initiatief David Bade Tekent Heerlen Onder de Tafel. Zoals Quentley de afgelopen jaren vaak tegen David grapte: “Nu zijn we collega’s”. 

Het project wordt mede mogelijk gemaakt door de Provincie Limburg.