Portret van Marharyta Polovinko tegen een abstracte achtergrond.

In herinnering aan Marharyta Polovinko

Foto: Ukrainian Art History

Deze week bereikte ons het verdrietige nieuws dat de Oekraïense kunstenares en militair Marharyta Polovinko is omgekomen tijdens het verdedigen van haar land.

In 2024 was haar werk bij SCHUNCK te zien in de tentoonstelling What hinders a sermon becomes one samengesteld door kunstenaar Alevtina Kakhidze. Marharyta’s bijdrage maakte indruk: subtiel en indringend, met oog voor de kwetsbare momenten in het dagelijks leven te midden van oorlog. Haar beelden waren een stille aanklacht – en tegelijk een teken van hoop.

Tentoonstelling met diverse kunstwerken en documenten in een glazen vitrine.

De tekening rechtsboven is van Marharyta

Marharyta werd geboren op 24 maart 1994 in Kryvyi Rih. Ze studeerde aan het Dnipro Theater- en Kunstcollege en vervolgde haar opleiding aan de Nationale Academie voor Schone Kunsten en Architectuur in Kyiv, waar ze zich specialiseerde in paneelschilderkunst. In haar werk verbond ze een verfijnde beeldtaal aan scherpe maatschappelijke reflectie.

Naast haar kunstenaarschap was Marharyta actief als vrijwilliger. Ze hielp bij het evacueren van gewonde militairen, vaak als eerste schakel in de keten van medische hulp. Later diende ze aan het front.  Marharyta maakte deel uit van het Tweede Mechaniseerde Bataljon van de 3e Onafhankelijke Stormbrigade. Als onderdeel van dat Bataljon is ze op 5 april tijdens gevechten met de Russen overleden. Marharyta zal op 11 april worden begraven op het centrale kerkhof in haar geboortestad, op de Alleestraat van de Glorie.

Een leven van moed: Marharyta’s werk en haar bijdrage aan de frontlinie

In een interview met Suspilne, de nationale radio-omroep van Oekraïne, vertelde ze: "Ik schilderde een meisje dat, als een engel, boven de huizen vliegt. Het meisje vliegt boven deze lelijkheid van de wereld. Mijn eerste indruk van de Russen was dat ze monsters waren die gekomen waren om tegen mensen te vechten."

En ook: "Met de oorlog is er meer kunst in mijn leven gekomen, en tegelijkertijd kwam het besef dat ik met deze kunst niets kan doen. Ik kan het niet verkopen, noch cadeau doen, want het is bloed, het is pijn, het is lijden. [...] Het is nu waardevol omdat het als een spiegel van de realiteit werkt, maar ik wil dat het moment komt waarop het niet meer deze wereld weerspiegelt."

Een jonge, moedige vrouw met een krachtige artistieke stem is van ons heengegaan. Het raakt ons diep. Haar werk, haar woorden en haar daden blijven bestaan. Ze laten zien hoe kunst kan getuigen – en hoe dapperheid vele vormen kent. Bij SCHUNCK koesteren we haar bijdrage en haar aanwezigheid.  Marharyta Polovinko zal niet worden vergeten.

Marharyta Polovinko, gekleed in militaire kleding, staat in een besneeuwd, verwoest gebied met een geweer voor een voertuig.

Foto: 24hoursofukraine