Les extrêmes se touchent
'Les extrêmes se touchent' staat te lezen op de overkapping van de patio. Vrij vertaald betekent het 'de uitersten vinden elkaar'. De tekst is een eerbetoon aan Nic. Tummers (Heerlen, 1928-2020), ereburger van de gemeente Heerlen.
Beeldend kunstenaar en architectuurcriticus Nic. Tummers was een vurig pleitbezorger voor de ‘socioruimte’, een interdisciplinaire benadering van beeldende kunst, architectuur en stedenbouw. Behalve ontwerper en beeldend kunstenaar was Tummers politicus, organisator, journalist, historicus en docent. Zijn engagement richtte zich op Heerlen als centrum van de mijnstreek en op de gevolgen van de mijnsluitingen. Hij pleitte voor behoud en herinrichting van het mijnlandschap als cultureel erfgoed. Ook zette hij zich midden jaren negentig in voor het behoud van het Glaspaleis, waar SCHUNCK inmiddels gevestigd is.
Nic. Tummers en Heerlen
Les extrêmes se touchent waren de woorden waarmee de schoonvader van Nic. Tummers de relatie tussen zijn dochter Vera en Nic. typeerde. Beeldhouwer Vera van Hasselt (Ubbergen, 1924-2014) was de levenspartner van Nic. De uitdrukking in kwestie verwijst naar de aantrekkingskracht tussen hun uiteenlopende opvattingen over leven en kunst. Tegelijkertijd is het van toepassing op het veelzijdige gedachtegoed van Nic. en op zijn aandacht voor de diverse tijdlagen van Heerlen: de Romeinse tijd, de middeleeuwen, de mijnbouw, het modernisme én de postindustriële erfenis.