Het verhaal van SCHUNCK
Het Schunck modehuis was een vernieuwend bedrijf dat de durf had om in crisistijd te investeren. Het huidige SCHUNCK, dat zo heet als eerbetoon aan de ondernemer die het Glaspaleis heeft laten bouwen, is nog steeds een vernieuwende en bruisende plek voor iedereen. Met culturele en educatieve activiteiten voor jong én oud.
Familiebedrijf Schunck
In 1874 trok Johan Arnold Schunck vanuit Kettenis bij Eupen naar Heerlen om daar een handweverij te beginnen. Hij streek met zijn familie neer op het Heerlense Kerkplein, waar Schunck steeds meer kleine panden zou verwerven. Het bedrijf bleef groeien en toen Arnold stierf in 1905, volgde zijn zoon Peter hem op.
Omstreeks 1930 was de zuidzijde van het Heerlense marktplein (wat nu de Bongerd is) een onooglijke hoek en de economische vooruitzichten waren een stuk minder florissant geworden dan ze in de jaren twintig waren, toen in de mijnstreek de economie bruiste.
Toch maakte Schunck plannen voor nieuwbouw, ondanks dat hij op dat moment nog onvoldoende grond in eigendom had om zijn ideeën mogelijk te maken. Hij wilde de manier van verkopen namelijk radicaal veranderen en hiervoor was meer ruimte nodig. Hij verkocht stoffen aan de toonbank. Dat gebeurde met een stalenboek terwijl de rollen met stof in het magazijn bleven. Nu wilde hij net zoals de kooplieden op de markt de rollen met stof als het ware op de toonbank uitstallen. Dus kreeg Frits Peutz in 1933 de opdracht een ‘flink groot en hoog winkelhuis’ te ontwerpen: het huidige Glaspaleis.
Sluiting van de mijnen
Nadat de Limburgse mijnen tussen 1965 en 1975 waren gesloten, stortte ook de Heerlense economie in en ging het met Schunck snel bergafwaarts.
Na het vertrek van Schunck herbergde het Glaspaleis diverse winkels en restaurants, kwam vervolgens leeg te staan en bood enige tijd atelierruimte aan kunstenaars. Het scheelde weinig of het Glaspaleis uit 1935 werd afgebroken. Zoals alles wat aan de mijnen herinnerde met wortel en tak werd uitgeroeid, onder het mom van een nieuwe start. In 1975 ging de laatste steenkolenmijn dicht en midden jaren tachtig was de Zuid-Limburgse gemeente bankroet. Glorieerde ze in de jaren vijftig als de rijkste en modernste stad van Nederland, nog geen generatie later was de stad verloederd.
Rijckheyt, Fotocollectie, 5453
Renovatie
In plaats van afbreken besloot de Gemeente in 1995 het Glaspaleis te renoveren. Deze klus werd verleend aan architecten Wiel Arets Architects en Jo Coenen. Nu behoort het tot een van de meest invloedrijke gebouwen van de 20e eeuw uitgeroepen door The International Union of Architects. In februari 2015 werd het SCHUNCK Glaspaleis genomineerd als Europees erfgoed.
SCHUNCK vandaag
Tegenwoordig is het Glaspaleis, onder de oude naam SCHUNCK, in gebruik als multidisciplinair cultureel instituut met een museum voor moderne en hedendaagse kunst, een centrum voor onderzoek en presentatie op het terrein van architectuur en stedenbouw, een muziek- en dansschool en een openbare bibliotheek, aangevuld met brasserie Mijn Streek en Bagels & Beans.
Vanuit het Glaspaleis, en de wijkvestigingen, staat SCHUNCK midden in de Heerlense gemeenschap. Bij SCHUNCK is ruimte om te verwonderen, te ontdekken en te ontmoeten een vaste waarde. iedereen is welkom om deel te nemen, te reflecteren, van en met elkaar te leren, in gesprek te gaan en te ontspannen. Zonder verplichtingen biedt SCHUNCK een podium en verbindt mensen - in Parkstad en daarbuiten - om hun talenten te ontplooien.