Coen (10) leest honderd boeken per jaar

Vraag de tienjarige Coen naar zijn doelen voor dit jaar, en je krijgt een antwoord dat je niet vaak hoort. “Honderd boeken lezen!”, zegt hij glunderend. Klinkt als een grapje, maar Coen kijkt er serieus bij. Maar goed, hij is ten tijde van schrijven al ruim over de helft, dus waarom zou hij hier grapjes over maken? Dat Coen een boekenwurm is, moge duidelijk zijn. Lezen is zijn grootste hobby. Als hij uit gaat logeren moeten er twee dingen altijd mee, vertelt zijn vader: “Zijn knuffel én een boek!”

Een boek op het nachtkastje

Vader Arend en moeder Lieneke Lunenborg zitten allebei in het onderwijs en hechten veel waarde aan lezen, schrijven en taal. Hun drie zoons werden al van jongs af aan voorgelezen, en lezen zodoende nog steeds fanatiek. “Nou ja, bij de oudste van vijftien staat de interesse een beetje op een lager pitje”, vertelt Lieneke. “Maar, ik moet zeggen, voor deze leeftijd is het ook hard zoeken om een leuk, niet meisjesachtig, boek te vinden.” Aan het vinden van boeken schort het bij Coen in ieder geval niet. Hij rent als een duidelijk ervaren biebbezoeker de trap op richting zijn favoriete boekenrek. Vol enthousiasme begint hij op te noemen wat hij graag leest, wijst hij aan wat zijn lievelingsboek is en vertelt hij welke boeken hij zijn vader aan het ‘opdringen’ is. Arend lacht: “Het lijkt af en toe wel de omgekeerde wereld. Hij legt geregeld, heel subtiel, een boek op mijn nachtkastje. ‘Je moet dit echt proberen pap, ik weet zeker dat je het leuk vindt’, zegt ’ie dan.”

Michaels Schrijflab

De familie Lunenborg bezoekt de bieb met enige regelmaat, om alle boeken die alweer uitgelezen zijn – “Je mag er maar twaalf tegelijk!” – aldus Coen, in te wisselen voor een nieuwe lading.  En moeder Lieneke doet gezellig mee: “Zelf lees ik ook voornamelijk jeugdboeken, ik vind dat een leuk genre.” Coen en zijn ouders zijn afgelopen jaar nóg vaker bij SCHUNCK geweest, omdat Coen meedeed aan Michaels (Reefs) Schrijflab, voorheen bekend als Bieb-Bende Boekenclub. Het Schrijflab kwam via het berichtenportal van school bij Lieneke op de radar, en ze twijfelde geen seconde. Dit was echt iets voor Coen. Dat bleek een goede inschatting.

Samen een boek schrijven

Coen: “We hebben tien bijeenkomsten gehad, in een lokaal bij SCHUNCK. De eerste les was een kennismaking. We hebben een film gemaakt en iedereen mocht een hoofdstuk schrijven in wat uiteindelijk een boek is geworden. We trokken daarvoor lootjes en moesten een hoofdstuk schrijven over degene van wie de naam op het lootje stond. Bij mij was dat Dewi, en toevallig moest zij ook over mij schrijven. Bij de eindpresentatie werd ons boek gepresenteerd. Het eerste en laatste hoofdstuk is geschreven door Michael, en de tien tussenliggende hoofdstukken door ons. Dat was heel leuk!”

Coen geeft toe dat hij nog niet bekend was met Reefs’ boeken. Vlak voor de cursus begon besloot hij er een paar te lezen. “Vooral de serie ‘Storm en Bliksem’ vond ik superleuk. En ‘De Tempeljagers’. Die heb ik in één ruk uitgelezen.”

Cliffhanger

In een tijd waarin de jeugd steeds minder leest en méér tijd achter een scherm doorbrengt, lijkt Coen een positieve uitschieter. Lieneke kan alleen uit eigen ervaring spreken, wanneer haar gevraagd wordt hoe andere ouders hun kinderen ook zo leesenthousiast kunnen maken. “Het helpt om kinderen van jongs af aan te omringen met boeken en verhalen. Dat hebben wij in ieder geval gedaan. We willen het goede voorbeeld geven door zelf veel te lezen. Je merkt dat het resultaat oplevert. Coen leest heel fanatiek, dat wisten we al. Maar toen ik zijn zelfgeschreven hoofdstuk las, was ik echt verbaasd over zijn schrijftalent. Ik weet zeker dat al dat lezen daar flink aan heeft bijgedragen. Zijn hoofdstuk was echt heel spannend, het had ook een flinke cliffhanger op het eind.”

Leerzaam en leuk

Dat toevoegen van een cliffhanger – een spannend moment aan het einde van een verhaal, wat triggert tot verder lezen – heeft Coen ook van Michael Reefs geleerd, vertelt hij.

“We leerden hoe je een hoofdstuk kan eindigen, door het dus net níet te eindigen. We hebben ook geleerd om verhalen te maken. Niet alleen door te schrijven, maar ook door het maken van een film. Het was leerzaam maar ook echt heel leuk.” Arend vult aan: “Coen is met heel veel plezier naar SCHUNCK gekomen, dat was duidelijk. Hij was op een heel leuke manier met boeken en verhalen bezig en bleef ontzettend enthousiast!”

Helaas voor Coen is het Schrijflab nu klaar. "Maar”, zegt Coen, “ik zou graag meedoen met een andere activiteit bij de bieb rondom taal en lezen.” Namens Coen houden zijn ouders de activiteitenagenda dus goed in de gaten. Zo zijn ze onlangs naar de XXL Spellendag geweest – en dat bleek ook zéker voor herhaling vatbaar.

De rol van school

Coen krijgt veel boekenliefde vanuit thuis mee, maar daar stopt het natuurlijk niet. Omdat Lieneke en Arend allebei in het onderwijs werken, begrijpen zij als geen ander hoe belangrijk de rol van school is voor het aanwakkeren van de interesse in boeken bij de jeugd. “De kinderen op school moeten vier keer per jaar een fictiedossier maken. Dat zijn onder meer de momenten dat ze met lezen in aanraking komen en dan moet het interessant zijn. Gelukkig is school wat soepeler in de boekenkeuze dan vroeger. Toen wij jong waren moesten we soms echt saaie boeken lezen, dat hielp totaal niet. Lezen moet geen ‘moetje’ zijn, het is léuk. Nu mogen de kinderen in de onderbouw jeugdboeken lezen. Dat helpt”, zegt Lieneke.
Ze vervolgt: “Dat het Schrijflab via school bij mij onder de aandacht kwam, vind ik ook echt een goede zaak. De samenwerking tussen school en bieb kan niet groot genoeg zijn. Ik ben benieuwd wat er nog meer op de planning staat.”