Jenny brengt het Glaspaleis tot leven

Sinds de zomer van 2022 is Jenny een vertrouwd gezicht bij SCHUNCK. Ze begon als gids tijdens het Rooftopproject, waarbij de bovenste verdieping van parkeergarage Putgraaf tijdelijk veranderde in een groene daktuin. “Vanaf dat dak had je prachtig zicht op de stad. Ik vertelde over het project, maar kon ook meteen het verhaal van Heerlen en het Glaspaleis erbij pakken. Eigenlijk was het een soort stadswandeling vanaf boven.”

Verstoppertje door de architect

Het beviel zo goed, dat Jenny bleef. Sindsdien verzorgt ze regelmatig de gebouwenrondleiding door het Glaspaleis. Daarin staat het gebouw zelf centraal, met alles wat erin en eromheen speelde: van de bouwgeschiedenis tot de slimme marketing, van opvallende architectuurdetails tot persoonlijke herinneringen van deelnemers. “Mensen zijn altijd verrast als ik ze laat zien dat de dragende kolommen onderin anders zijn dan bovenin. En als ze horen dat Peutz zichzelf ergens in het gebouw heeft verstopt, kijken ze ineens met heel andere ogen.”

De verdieping in de materie ging voor Jenny hand in hand met haar eigen ontwikkeling als gids. “Ik kende het Glaspaleis natuurlijk al als stadsgids, maar voor deze rondleidingen ben ik me echt gaan inlezen. Over de familie Schunck, de inrichting van de winkel, het werk van Frits Peutz… Hoe meer ik leerde, hoe meer ik me realiseerde hoeveel verhalen hier verstopt zitten”, vertelt ze.

Etiquette in het warenhuis

Tijdens haar rondleidingen gebruikt ze een stapel oude foto’s om die verhalen tot leven te wekken. Want wie weet nog hoe uitbundig de etalages waren aangekleed? Of dat er ooit een Pizzahut in het gebouw is geweest? Jenny: “Veel mensen zijn nieuwsgierig naar de inrichting van het warenhuis, en waarom het gebouw als architectonisch meesterwerk wordt gezien. Er doen regelmatig deelnemers mee die vroeger bij Schunck werkten of er kwamen winkelen. Dan krijg je verhalen te horen over de etiquette: collega’s spraken elkaar aan met ‘meneer’ en ‘juffrouw’, en iedereen moest er tot in de puntjes verzorgd uitzien.”

Zo wordt de geschiedenis persoonlijk, en wordt het gebouw weer even een warenhuis vol leven. Hoogtepunt is vaak de bovenste verdieping: het voormalige woonhuis van de familie Schunck. “Als die ruimte open is, laat ik daar het uitzicht zien. Je kijkt dwars door het glas naar de stad, zoals de familie dat vroeger deed. Dat maakt altijd indruk.”

Wat voor Jenny begon als een tijdelijke klus, groeide uit tot een blijvende passie. “Het Glaspaleis is een gebouw waar Heerlen trots op mag zijn. Ik vind het geweldig om een klein onderdeel van dat verhaal te mogen zijn, en om het steeds opnieuw te mogen doorgeven.”