Noah Tanamal X Life Cipher: beats, beeld en bas

“Ik vind Heerlen eigenlijk een prima plek, er is niet zoveel mis mee”, antwoordt Noah op de vraag of hij zichzelf hier voor de rest van zijn leven kan zien wonen. En dat is goed om te horen, aangezien vooral voor jonge creatieven de grote stad al snel lonkt. Onder meer hierom is Life Cipher in het leven geroepen: om lokaal talent te koesteren en hen te leren excelleren. Maar Noah zit hier op zijn plek.

Cameraman en journalist

Na zijn studie Video Specialist bij Vista College bood zijn stageplek RTV Parkstad hem direct een baan aan. “Ik werk daar nu vier dagen in de week, en heb de overige dagen tijd voor mijn eigen bedrijf. Daaronder valt dj’en en optreden als bassist en percussionist”, vertelt hij. Voor RTV Parkstad is hij vaak op pad als cameraman en editor, maar werkt hij ook met enige regelmaat als journalist.

Hoewel hij het grootste deel van zijn week besteedt aan videowerk, zou Noah het niet erg vinden om meer met muziek bezig te zijn. “Ik ben met muziek opgegroeid. Mijn ouders spelen in een eigen band, en al van kinds af aan werd ik meegenomen naar feestjes en optredens. Het was altijd gezellig. Ik sliep naast de boxen, het maakte me niets uit. Op mijn twaalfde ben ik begonnen met het spelen van de bas. Ik wilde eigenlijk tuba spelen, maar mijn vader vond de basgitaar me beter staan”, lacht hij. “Dat ben ik dus gaan proberen. Ik leerde alles op gehoor – noten lezen kan ik nog steeds niet. Maar daar heb ik eigenlijk weinig last van.” Dat blijkt, want binnenkort wordt hij een vast lid van de band van zijn ouders, als percussionist.

Samen groeien met Life Cipher

Het Life Cipher traject komt uit de koker van Kool Cult en SCHUNCK Museum, en is opgericht om talenten als Noah een helpende hand te bieden in hun professionele loopbaan. “Ik werd gevraagd vanwege mijn ambities als videograaf, maar wat me vooral aansprak, was het samenwerken met andere creatieven.” Noah heeft geen vastomlijnd leerdoel. Life Cipher helpt hem vooral zijn carrièrepad uit te stippelen en zijn netwerk te verbreden. Want ondanks social media, gebeurt dat nog het beste in de ‘echte wereld’, zegt hij. “We hebben geregeld events waar we kennismaken met inspirerende makers, zoals Mario Bee. Dat is heel tof. Ik had laatst een afspraak met een producer voor een project, toen bleek hij ook gitarist te zijn. Nu gaan we samen jammen. Dat soort toevallige ontmoetingen zijn goud waard.”

Noah droomt ervan om een reggaeband op te richten, maar dat blijkt in de regio een uitdaging. "Reggae raakt me van alle genres het meest. Ik weet nog dat ik aan het vakkenvullen was bij Albert Heijn, toen er ineens een livealbum van Bob Marley opstond. Ik móest weten wat ik hoorde. Live klinkt alles beter – zelfs in de supermarkt”, lacht hij. Tot nu toe heeft hij weinig geluk met het vinden van muzikanten die bij zijn plan aansluiten, en de vraag is of dat aan zijn netwerk ligt, of dat Heerlen op dat vlak toch te kort schiet. Een mooie uitdaging binnen het Life Cipher traject. “Ik merk dat de bandjesscene hier erg gericht is op rock, maar dat is niet het genre waar ik mee verder wil. Ik heb het wel geprobeerd, maar het was niet mijn ding.”

Gewoon doen

Met Life Cipher blijft Noah zichzelf ontwikkelen, zowel creatief als ondernemend. "Met de andere deelnemers kan ik goed sparren; ik klik goed met Marciano en Miko. Binnenkort ga ik met Luc en Marciano leren draaien met vinyl. We hebben samen een complete dj-set bij elkaar, nu moeten we er nog mee aan de slag." Als dj zou hij het vak wel willen leren van Jazzy Jeff. “Ik heb hem live gezien en dat was echt gruwelijk. Hij kiest niet de standaardnummers van artiesten, maar juist de tracks die minder bekend zijn.”

Op videovlak is Noah tevreden met waar hij nu staat. Toch zou hij zich graag verder ontwikkelen in het maken van short films, al heeft hij geen specifiek idool dat hem daarin inspireert. Een nuchter antwoord, wat precies bij hem past. Ook op de vraag naar het hoogtepunt van zijn creatieve carrière blijft hij het antwoord schuldig. “Ik weet het echt niet. Zet me in een kelder met een dj-deck en twee man publiek, en ik maak er nog steeds een feestje van. Ik ben niet zo moeilijk”, zegt hij met een lach. Zijn toekomstdromen zijn net zo bescheiden: ooit op een festival staan. Een doel dat zeker binnen handbereik ligt, nu hij steeds vaker meespeelt met de band van zijn ouders.

Proberen, leren en doorgaan

“Het Life Cipher project is van grote waarde”, vindt Noah, “omdat het talent in Heerlen er zeker is, maar je moet het er wel úithalen. Het moet gezien worden, ontwikkeld, en dan kan het groeien. Daarom is het ook belangrijk dat er steeds meer plekken zijn daar jongeren heen kunnen om elkaar te treffen. Dat gaat gelukkig de goede kant op.” Zelf zit hij ook niet stil aan de faciliterende kant. “Mijn ouders hebben een sportschool in Brunssum, en daarvan is de zolderruimte niet in gebruik. Ik wil daar een repetitieruimte van maken, zodat ik – maar ook anderen – een plek heb om te oefenen.”

Ook dat past precies bij hoe Noah is. “Gewoon doen”, hoor je hem geregeld zeggen. “Ook al bevalt het niet, dan heb je tenminste wel iets geprobeerd.”

Fotografie: Miko Brepols