Jeanny Roosenboom: big fan van de big band

Big bands werden bijzonder populair in de jaren 20, 30 en 40. Tegenwoordig heeft de benaming minder te maken met de muziekstijl uit deze jaren en meer met de bezetting van de band. Een big band bestaat vaak uit meerdere secties en omvat saxofoons, trompetten, trombones en een ritmesectie. Big Band InMotion, de big band van SCHUNCK, heeft een paar leden die al vanaf dag één lid zijn.

Jeanny Roosenboom-Frankort is een van hen. “Toen ik veertig werd, besloot ik saxofoon te gaan spelen. Dat wilde ik al mijn hele leven, maar het was er nooit eerder van gekomen. Ik kreeg les van Harrie Lambrichts, een heel fijne docent. Na een paar jaar kwam hij met het idee van een Big Band, met allemaal leerlingen van de muziekschool. Dat leek me ook wel wat! Na een paar keer oefenen - en heel lang vergaderen over de naam, haha – was Big Band InMotion een feit.”

Liefde voor de saxofoon

Jeanny begon destijds simpelweg met de intentie om samen muziek te gaan maken. “Dat is een van de leukste dingen in het leven!”, zegt ze enthousiast. “We begonnen toen met best veel instrumenten; trompetten, trombones, bas, saxofoon, piano, drums, we hadden meteen flink wat bij elkaar. Het paste amper in de repetitieruimte.” De liefde voor de saxofoon had Jeanny altijd al, vertelt ze.

“Ik heb nooit iets anders willen spelen. De saxofoon sprak me altijd al aan qua klank, daarnaast is het een prachtig instrument om te zien. Toch speel ik nu alleen nog maar in de band, en niet meer solo saxofoon. Daar ben ik mee gestopt toen Harry stopte met lesgeven, zo’n twaalf jaar geleden.”

Meer waardering voor andere muziek 

Ze vervolgt: “Het Big Band idee is zo leuk vanwege het gezamenlijke aspect, en de muziek. Niet dat de Big Band muziek per se mijn smaak was – ik hield meer van rock. Maar naarmate ik er meer mee in aanraking kwam, merkte ik dat de muziek die je zelf maakt ook weer veel meer deuren opent naar andere stijlen. Omdat je samen de liedjes speelt, ga je ze meer waarderen. Je ontdekt veel meer details en interessante aspecten van een nummer als je het zelf speelt.”

Op de vraag wie de muziekkeuze bepaalt, antwoordt ze: “De dirigent, en heel af en toe ook een van de leden. We spelen voornamelijk swing, pop, American songbook en Glen Miller-achtige liedjes. Het proces is wel iets veranderd gaandeweg. We beslissen nu democratisch of we liedjes wel of niet geschikt vinden, of dat we iets wel of niet goed vinden klinken. We hebben zo’n 30 tot 40 nummers in de klapper, het een wat succesvoller dan het ander.” Naast het meer waarderen van andere muziekstijlen heeft Jeanny nog het een en ander geleerd. “Ik kan nu heel goed tellen, haha. Dat is belangrijk als je samen speelt. Maar ook het goed letten op de tonen: je moet niet alleen naar jezelf luisteren, maar ook goed horen wat de anderen doen. Je leert letten op details, de dirigent leert ons waar we de accenten moeten leggen, waar we zacht of hard moeten spelen, enzovoorts.”

Optreden als ultieme motivatie

Uiteraard zijn de repetities leuk, leerzaam en gezellig, zegt Jeanny. Maar het echte werk is toch de optredens. “Dat zijn mijn mooiste herinneringen. We hadden ooit drie zangers in de band, dat waren de beste tijden. We hadden toen heel veel nummers, en dus veel optredens; we stonden zeker een keer per maand op het podium. Dat is niet alleen leuk, maar je gaat er ook beter van spelen. Je oefent meer en bent meer alert.”

Big Band InMotion treedt nu amper nog op, omdat de groep een aantal leden mist. “We zijn nu met zo’n dertien man, waar het er ooit drieëntwintig waren. We hebben nog maar één trompettist en we zoeken nog een drummer, gitarist en het liefst ook iemand voor de zang. Als we weer wat meer leden hebben kunnen we ook meer optreden. Het zou dus fijn zijn als we weer wat gaan groeien en een volledige big band zijn, met een compleet geluid. Gelukkig hebben we in de tussentijd wel ontzettend veel plezier.”

Wil jij ook meedoen met Big Band InMotion? Klik dan hier voor een proefles of aanmelden.