Merle en Vera: musicalsterren van het eerste uur

Hoe zijn jullie ooit aan musicallessen begonnen bij SCHUNCK?

Merle: “Ik volgde balletles bij SCHUNCK, maar het leek me ook heel erg leuk om te gaan zingen. Ik kende mensen van de basisschool, die aan de musicallessen meededen en bedacht me dat dat misschien ook wat voor mij was. Toen ben ik daar naar een generale repetitie gegaan, en toen was het snel besloten.”

Hoe ziet een musicalles er precies uit?

Vera: “We hebben les van Youngky en Eveline, meestal is het een uurtje dans van Eveline en vervolgens een uur zang van Youngky. De regie doen ze voornamelijk samen.” Merle vult aan: “Wanneer een optreden nadert krijgen we vaak ook een hele les zang of dans, en dan pakken we later alles samen. Dus hoe de lessen er uitzien hangt ook erg af van het moment in het jaar. En van de grootte van de groep. We zijn nu met vijftien, maar we hebben ook wel eens groepen gehad die twintig tot vijfentwintig man hadden, en we waren ooit ook wel eens met zijn achten. Dus nu zit het er een beetje tussenin. Maar het mogen er altijd meer zijn.”

Zijn de docenten streng?

Vera: “Nee, ze zijn heel leuk. We leren heel veel van ze, maar het is ook wel echt gezellig.

Ze blijven altijd lief en begripvol. Wanneer iemand zijn script niet kent, worden ze wel een beetje... Nou nee, ze worden eigenlijk nooit boos. Maar toch krijg je wel goed door dat je wel iets moet gaan dóen, al is het nog steeds op een lieve manier. Het is ook altijd heerlijk chaotisch, vooral met Youngky. Hij is echt heel enthousiast. En dat vinden wij dan ook wel leuk, dan willen wij ook weer meer ons best doen. Dan wordt het chaotische deel hem helemaal vergeven.”

Wat hebben jullie geleerd in de musicallessen?

Merle: “Hoe je in een rol moet stappen, dus hoe je even helemaal iemand anders kunt zijn. Maar ook hoe je vol zelfvertrouwen op een podium staat, en het publiek niet merkt dat je heel onzeker bent. Youngky is sowieso heel erg van ‘gewoon doorgaan, gewoon doen’. Fouten maken mag. En dan krijg je vanzelf zelfvertrouwen, als je zo aangemoedigd wordt.”

Wat sprak jullie aan in musical? Waren jullie vroeger altijd al musicalfan?

Merle: “Nee, eigenlijk helemaal niet. Ik heb het altijd wel leuk gevonden om een soort verhaal te spelen, ook als klein kind. Ik hou van de uitdaging om op verschillende manieren een verhaal te vertellen, bijvoorbeeld door het samen te brengen in een liedje. Dus ik denk dat dat de reden is dat ik musical zo leuk vind; het is acteren met zingen en dansen.” 

Vera: “Dat geldt voor mij ook. Ik keek als kind de musicals van K3, De Kleine Zeemeermin en Alice in Wonderland. Dat vond ik al meteen interessant, het was een soort toneelstuk, mét zang en dans. Dat was alles wat ik toen leuk vond, alle hokjes werden afgevinkt. De combinatie is geweldig, want als je een personage op deze manier uitdraagt, dan kun je het nog veel meer géven. Bijvoorbeeld door het zingen van een liedje.”

Hebben jullie een favoriete musical?

Merle: “Ik vind Les Misérables super, maar ook bijvoorbeeld Phantom of the Opera. Ik hou echt van die grote musicals. Ik denk niet dat we die ooit gaan opvoeren, maar zeg nooit nooit. Normaal gesproken hebben we één musical per jaar. Die spelen we vlak voor de zomer, in het Cultuurhuis in Heerlen. Maar om de drie jaar hebben we vanuit SCHUNCK een grotere musical in het theater. Daar doen ook andere cursisten van SCHUNCK aan mee, bijvoorbeeld van de zanggroepen, uit het koor en de muzikanten van SCHUNCK zelf. Wie weet wat we daar nog gaan laten zien.”

Wat missen jullie het meeste aan de musicallessen in de maanden dat er geen les is?

Merle: “Toch wel gewoon de groep. De meesten van ons doen al best lang mee, dus je wordt op een gegeven moment bijna familie. En er komen elk jaar nieuwe mensen bij. Met mensen die weggaan houden we vaak contact, dat is ook leuk omdat iedereen eenzelfde hobby en passie deelt. Dus je hebt ook altijd wel iets om over te praten.” Vera: “Ja, volgens mij hebben we zelfs nog een whatsappgroep van onze begintijd. Daar kletsen we nog steeds in en delen we herinneringen van zoveel jaar geleden. Dus je houdt echt altijd contact.”

Wat is jullie mooiste herinnering aan de musicallessen?

Merle: “Dat is toch wel Eve, de rockopera. Met zo’n grote groep op het podium staan geeft echt een kick. Ook de muziek was super. De zaal zat vol, ik denk dat er wel zevenhonderd mensen in het publiek zaten. Als je daar een applaus van krijgt, dat is gewoon heel erg vet. Afgelopen jaar hebben we Grease uitgevoerd, dat was de eerste keer dat ik de hoofdrol had. Dat is ook wel heel erg leuk.” Vera vult aan: “De optredens zijn wel moeilijk te vergelijken. De grote voorstellingen zijn met de hele muziekschool, en dat is natuurlijk een heel leuke ervaring. Maar van de musicals die we elk jaar zelf doen leer je weer meer, omdat je met een kleiner gezelschap bent en dus zelf meer het verschil maakt. Bij de ‘kleinere’ optredens is mijn favoriet denk ik Something Rotten. Dat is zo’n zes jaar geleden geweest.”

Waarom moeten meer mensen meedoen?

Vera: “Sowieso geldt: hoe groter de groep, hoe meer keus je hebt in musicals. Toen we een tijdje maar met acht man in de groep zaten, hadden we maar beperkte mogelijkheden. Je moet dan steeds een musical vinden die niet veel rollen heeft.” Merle: “We zouden ook graag wat meer mannen in de groep zien, dan hebben we ook meer lagere stemmen. En dan hoeven de meisjes niet altijd de mannenrol te spelen, haha.”

Dus heren: mocht na dit enthousiaste verhaal je interesse gewekt zijn om mee te doen aan de musicalcursus bij SCHUNCK Muziek en Dans? Kom dan eens binnenlopen op zaterdagochtend en doe mee!